JOAN MANUEL SERRAT

É el o mesmo JOAN MANUEL SERRAT, o meu profesor, de moitas cousas, cando eu aínda andaba polos tempos da adolescenza. Non tiña que ler nada. Somentes escoitaba o que él dicía. Cantaba a vida, ao amor, ao desamor, aos titiriteiros, as satas, ao Meditarrenao, á morte, a festa, a nomes de muller, como Lucía, Penélope, aos maniquís de catón pedra. O mundo por el creado a traveso da canción resultaba tremendamente fecundo e didáctico, ou os poetas, que grazas a él pouden estudar como ANTONIO MACHADO, e si agora os versos de D. Antonio parécenme maravillosos e únicos, ao os poemas de MIGUEL HERNÁNDEZ, cando en pleno franquismo estabamos dicindo LIBERDADE, para la libertad sangre, lucho, perivo y muero. Había un poeta é un gran artista. Serrat continuamente me ía ensinando a vivir mellor cada día, a sentir a esencia da beleza a traveso da palabra. As súas cancións tiñan para min unha gran FORZA DE ENGANCHE. Ata colaborou nun disco con MARIO BENEDETTI.MANUEL VÁZQUEZ MOTALVÁN, que morreu voltando de Seul, tamén, era un gran admirador de SERRAT, e sempre, falaba de aquel MEDITARRENANEO, que é único e perfecto. Eran ocurrencias maravillosas de JON MANUEL SERRAT.